ویزای C11 کانادا

ویزای C11 کانادا

در این مطلب می‌خوانید

ويزاي c11 چيست؟ ویزای C11 یا به طور دقیق تر، مجوز کار C11، برای کارآفرینان یا افراد خود اشتغال متقاضی اقامت موقت در کانادا صادر میشود. توجه داشته باشید در این برنامه موقتی بودن حضور شما در کانادا اهمیت زیادی برای آفیسر صدور ویزا دارد. این مسیر به عنوان نقطع شروع مهاجرت به کانادا می تواند به اقامت دائم کانادا ختم شود اما نه به طور مستقیم.

افراد صاحب کسب و کار که متقاضی ورود به کانادا تحت برنامه C11 هستند را به سه دسته میتوان تقسیم کرد: 

  1. کسانی که فقط برای مدتی و معمولاً به صورت فصلی، برای راه اندازی کسب و کار فعلی خود قصد ورود به کانادا را دارند و معمولا خود اشتغال هستند
  2. کسانی که قصد کارآفرینی و یا اداره یک کسب و کار را دارند تا شرایط گرفتن نامینیشن استانی یا انتخاب شدن به عنوان کارآفرین را به دست بیاورند
  3. افرادی که قصد دارند برای شروع یک استارت آپ وارد کانادا شده و در نهایت از طریق مسیر فدرال استارت آپ اقامت دائم بگیرند.

بهتر است هنگام برنامه ریزی برای مهاجرت از طریق ویزای C11 کانادا، همه هزینه های نگهداری از کسب و کار به مدت چند سال و تا زمانی که به اقامت دائم برسید را برآورد کنید.

ویزای C11 کانادا هزینه ها

هزینه های ویزای C11

 

این مسیر مهاجرتی در ابتدا هزینه کمتری نسبت به ویزای استارت آپ دارد و سریع تر جواب ورک پرمیت را خواهید گرفت، اما C11 در ادامه ممکن است هزینه های بسیار بیشتری را به شما تحمیل کند. برای تمدید ورک پرمیت خودتان در این روش باید نشان دهید کسب و کار شما در حال فعالیت است.

تعریف فرد خود اشتغال و کارآفرین از نظر اداره مهاجرت

 

  • خوداشتغال: شخصی که کارفرمای خودش باشد و به ندرت افرادی را خارج از اعضای خانواده خود استخدام کند. بسیاری از افراد خود اشتغال صاحب کسب و کار خودشان هستند و معمولاً تمام مسئولیت های یک کارمند را انجام می دهند.
  • کارآفرین: شخصی که یک یا چند کسب و کار را سازماندهی و راه اندازی می کند و ه این منظور ریسک های مالی بیش از حد معمول متحمل می شود. آنها کارمندانی غیر از اعضای خانواده خود را برای انجام فعالیت های کاری استخدام می کنند.

 

مهم: تجربه کاری که به عنوان یک فرد خوداشتغال یا کارآفرین به دست می آید، شما را واجد شرایط گرفتن اقامت دائم از دسته تجربه کانادایی نخواهد کرد.

 

وقتی شما به عنوان یک کارآفرین یا فرد خود اشتغال با ارائه مدارک کافی تقاضای جواز کار یا ورک پرکیت C11 بدهید، IRCC نوع فعالیت شما را مطابق با بند 205 (a) بررسی خواهد کرد. طبق این بند، یک تبعه خارجی که مزایای اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی قابل توجهی را برای شهروندان کانادایی ایجاد می‌کند، معاف از تهیه گزارش ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) خواهد بود. معافیت از LMIA یعنی نیازی نیست اثبات کنید چندین ماه برای پیدا کردن یک فرد مناسب برای این موقعیت شغلی از بین افراد مقیم دائم و شهروند کانادا تلاش کرده و موفق نشده اید.

اگر واجد شرایط ملاحظات خاص معافیت C11 نباشید نیز درخواست شما به صورت موردی ارزیابی خواهند شد، و ممکن است  تحت یک قانون دیگر به نام C10 از تهیه LMIA معاف شوید.

نوعی از ویزای توریستی نیز وجود دارد که با عنوان سوپر ویزا (Super Visa) شناخته می‌شود. سوپر ویزا مخصوص والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های افرادی است که اقامت این کشور را به دست آورده‌اند.

شرایط گرفتن ورک پرمیت C11 به عنوان کارگر موقت یا کارآفرین

 

اتباع خارجی که به دنبال سرمایه گذاری در کانادا و راه اندازی کسب و کاری به عنوان یک فرد خوداشتغال یا کارآفرین هستند باید نشان دهند که

  • کار آن ها به صورت موقت یا فصلی است و آنها قصد دارند در یک دوره زمانی مشخص کانادا را ترک کنند.
  • این کار منافع یا فرصت‌های اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی قابل توجهی را برای شهروندان کانادایی یا مقیمان دائمی طبق بند R205 (الف) ایجاد خواهد کرد.

 

مزایای اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی برای مشتریان کانادایی فرد خود اشتغال نیز ممکن است در این مورد در نظر گرفته شود، به خصوص اگر او خدمات منحصر به فردی ارائه می دهد.

مشاغل موقتی و دائمی

 

مشاغل فصلی (مانند اپراتورهای متل ها، معدنچیان طلا و راهنمایان حیات وحش) نمونه هایی از مشاغل خود اشتغالی موقتی هستند.

 

متقاضیان صاحب مشاغل دائمی (مانند تعمیرگاه های خودرو یا آرایشگاه ها) باید مدارک بیشتری نشان دهند تا اثبات کنند به طور موقتی در کانادا خواهند ماند. در این موارد افسران ممکن است از شما درخواست کنند که  شخصی را برای مدیریت کسب و کار خود پس از راه اندازی آن استخدام کنید.

درخواست ورک پرمیت اتباع خارجی که قصد اخذ اقامت دائم را دارند، بر اساس معیارهای برنامه استان یا متقاضیان خوداشتغالی کبک ارزیابی خواهند شد.

مدارک لازم برای ویزای C11

کارآفرینان و افراد خود اشتغال، باید شرایط لازم برای هر دو نقش کارفرما و کارمند را داشته باشند. به این منظور، یک تبعه خارجی باید یکی از دو مورد زیر را ارائه دهد:

 

  • یک شماره پیشنهاد شغلی یا جاب آفر کانادایی (که در پورتال کارفرما هنگام ارائه پیشنهاد کار برای خودش صادر می شود)، 

یا

  • یک فرم جاب آفر مخصوص تبعه خارجی معاف از ارزیابی تأثیر استخدام نیروی خارجی بر بازار کار (LMIA) [IMM 5802]. این فرم در صورت تایید توسط شعبه Client Experience Branch  یا شعبه راهنمای برنامه مهاجرت برای کارفرما صادر خواهد شد.

سایر مدارک:

  • اثبات پرداخت هزینه انطباق کارفرما
  • درخواست برای مجوز کار
  • اسناد نشان دهنده داشتن مالکیت حداقل 51 درصد کسب و کار
  • اسناد این که چگونه این کسب و کار منافع فرهنگی، اجتماعی یا اقتصادی قابل توجهی برای کانادا ایجاد یا این منافع را حفظ خواهد کرد
  • اثبات قصد ترک کردن کانادا و این که متقاضی قصد ماندگار شدن در کانادا را ندارد.
  • نامه های حمایت از سازمان های مرتبط، مانند سازمان های توسعه اقتصادی محلی یا منطقه ای یا اتاق های بازرگانی

 

برای مثال، اگر یک تبعه خارجی قصد دارد در صنعت گردشگری خوداشتغال شود، می‌تواند اسناد صادر شده توسط مرجع گردشگری استان برای تعیین اینکه این فعالیت مفید بوده و برای منافع کسب و کارهای خدماتی کانادا مضر نبوده است، ارائه کند. 

شرایط اثبات مفید بودن خود اشتغالی یا کارآفرینی برای کانادا

 

علاوه بر شرایط مزایای قابل توجه برای کانادا به منظور معافیت از LMIA، افسر اداره مهاجرت هر گونه مزایای خوداشتغالی متقاضیان برای کانادا را ارزیابی می کند. آن ها سوالات زیر را مطرح خواهند کرد:

  • آیا این کار احتمالاً یک تجارت بادوام ایجاد می کند که به نفع کارگران کانادایی یا مقیم دائم باشد، و یا یک محرک اقتصادی برای منطقه ایجاد کند؟
  • آیا متقاضی مهارت زبانی لازم برای راه اندازی کسب و کار را دارد؟
  • آیا متقاضی پیشینه یا مهارت خاصی دارد که موفقیت و دوام کسب و کار را افزایش دهد؟
  • آیا یک طرح تجاری یا بیزنس پلن وجود دارد که به وضوح نشان دهد که متقاضی اقداماتی را برای شروع کسب و کار خود انجام داده است؟
  • آیا متقاضی اقداماتی را برای اجرای طرح خود انجام داده است (شواهد تمکن مالی برای شروع کار و پرداخت هزینه ها، اجاره فضا، داشتن طرح کارمندی، اخذ شماره کسب و کار، نشان دادن اسناد مالکیت یا قراردادها و …) ؟
  • آیا تجارت ماهیت موقتی دارد (مثلاً مشاغل فصلی)؟
  • آیا اتباع خارجی در حال ایجاد یک تجارت طولانی مدت است که نیاز به حضور او در کانادا برای مدتی نامشخص دارد (مثلاً تاسیس یک مغازه مکانیک خودرو)؟

مهم ترین معیار، ایجاد منفعت برای شهروندان و افراد مقیم دائم کانادا است.

به عنوان مثال، یک فروشگاه رفاهی در خیابان یونگ در تورنتو که 2 نفر اضافی را استخدام می کند، هیچ تفاوتی در اقتصاد محلی ایجاد نمی کند و 2 شغل اضافی نیز در تورنتو قابل توجه نیست.

اما اگر همان فروشگاه رفاهی در یک منطقه کوچک روستایی که نزدیک‌ترین خواربارفروشی در 20 کیلومتری آن است تأسیس شود، ممکن است سودمند باشد زیرا برای افراد محلی در جایی که شغل ممکن است شغل کمیاب باشد، اشتغال ایجاد کند. با جذب مردم به این منطقه، اقتصاد سایر مشاغل اطراف نیز تقویت خواهد شد.

افرادی که می‌خواهند اقامت خود را بیش از شش ماه تمدید کنند، باید تا زمانی که وضعیت اقامت موقتشان هنوز معتبر است، برای تمدید ویزای توریستی اقدام کنند. به همین منظور شما باید حداقل ۳۰ روز قبل از انقضای ویزای خود درخواست تمدید دهید و سندی به نام Visitor record دریافت کنید.

ویزای C11 3

درجه مالکیت

 

صدور مجوز کار برای کارگران یا کارآفرینان خوداشتغال موقت تنها زمانی ممکن است که شما حداقل 50 درصد از سهام را داشته باشید.

در غیر این صورت، ملزم به درخواست مجوز کار به عنوان یک کارمند و نه به عنوان یک فرد خوداشتغال هستید و ممکن است به LMIA نیاز داشته باشید.

 

اگر چندین مالک وجود داشته باشد، فقط یک مالک به طور کلی واجد شرایط مجوز کار طبق بند R205 (a) خواهد بود.

 

متقاضیان خوداشتغالی بلند مدت و هدف اقامت موقت

 

طبق بند R200(1)(b)، افسران باید متقاعد شوند که تبعه خارجی در پایان دوره اقامت مجاز خود، کانادا را ترک خواهد کرد.

اگرچه متقاضیان از نظر قانونی می توانند قصد دوگانه ای برای گرفتن اجازه کار موقت و سپس دریافت اقامت دائم داشته باشند، باز هم باید قصد و توانایی خود برای رفتن از کانادا را نشان دهند.

 

توجه: سابقه کار خوداشتغالی، سابقه کار برای کلاس تجربه کانادایی در نظر گرفته نخواهد شد.

 

متقاضیانی که بارها ورک پرمیت را تمدید کرده اند و برای استراحت های کوتاه مدت مکرر کانادا را ترک می کنند، اما بیشتر وقت خود را در کانادا می گذرانند، به دقت مورد بررسی قرار خواهند گرفت تا اطمینان حاصل شود که وابستگی زیادی به کانادا ندارند. اگر فردی 183 روز از سال را در کانادا سپری کند، ممکن است برای اهداف مالیاتی مقیم کانادا در نظر گرفته شود.

 

اگر افسران در مورد ماهیت موقت کار متقاضی در کانادا شک داشته باشند، می توانند مدت مجوز کار را به یک فصل یا دوره خاص محدود کنند. 

اقامت دائم با ویزای C11 کانادا

اگر مایل هستید از این روش وارد کانادا شده و سپس اقامت دائم دریافت کنید، کافی است فرم ارزیابی مهاجرت به کانادا ایمی اسپات را پر کنید. ما در اسرع وقت با شما تماس خواهیم گرفت و هزینه ها را به طور دقیق به شما اطلاع خواهیم داد. صداقت سیاست اصلی ایمی اسپات است و ما همه مراحل، مزایا و دشواری های هر روش را به شما معرفی خواهیم کرد تا با آگاهی کامل مسیر مهاجرت خود را انتخاب کنید!  

ویزای C11 برای افراد صاحب کسب و کار که مایل باشند در کانادا شروع به کار کنند صادر می شود و با کمک آن اجازه کار موقت یا ورک پرمیت دریافت خواهید کرد.

برای ویزای C11 باید شما مالک اصلی کسب و کار باشید اما ICT برای کارمندان و مدیران اصلی نیز صادر می شود.

شما باید از ابتدا امتیازات خود برای اخذ اقامت دائم از طریق برنامه های استانی یا فدرال اکسپرس انتری را حساب کنید و بعد با ویزای C11 وارد کانادا شوید.

اگر سن شما بالای 45 سال است، بهتر است ابتدا مشاوره مهاجرتی بگیرید تا مطمئن شوید بعد از ورود با ویزای C11 کانادا، به اقامت دائم خواهید رسید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

در این مطلب می‌خوانید